Natuur en ontwerp
|
Deze tekst is afkomstig uit het boek "Colliding with Christ" (oftewel "Aanvaring met Christus") van R.C. Metcalf. Voor meer informatie, zie www.thinkagain.us.
|
Natuur en ontwerp
De vierde premisse van Richard Dawkins levert zijn tweede stelling tegen de ontwerphypothese. Hij roemt het verklarende vermogen van evolutie als een alternatieve uitleg (in plaats van een feitelijk ontwerp), waarbij hij beweert dat evolutie de ontwerphypothese heeft gereduceerd tot niets meer dan een illusie. We hebben al gezien dat Dawkins heel subtiel de vooronderstelling van het niet-bestaan van God moest aanroepen om premisse twee, de onwaarheid van de ontwerphypothese, vorm te geven. In premisse vier probeert hij zijn ontzenuwing van de ontwerphypothese te ondersteunen door evolutie als een beter en eenvoudiger alternatief voor te stellen. Evolutie is ongetwijfeld een van de sterkste rivalen van de ontwerphypothese, maar evolutie kan de Godhypothese niet weerleggen. Zelfs als we evolutie vanuit de ogen van de meest vurige voorstanders bekijken en de veronderstelde problemen ervan negeren, zelfs dan is evolutie niet onverenigbaar met de Godhypothese, terwijl de afwijzing van deze hypothese toch echt het centrale thema van Dawkins' boek lijkt te zijn.
Natuur en ontwerp - Of zijn er meerdere universa?
In premissen vijf en zes bespreekt Dawkins het ontbreken van een verklarend natuurkundig model dat de verklarende waarde van de evolutie in de biologie kan evenaren. Hij suggereert dat theorieën over meerdere universa "in principe hetzelfde verklarende werk voor de natuurkunde verrichten als het Darwinisme voor de biologie". Deze multiversum-theorieën zijn wonderbaarlijk speculatief, maar het ontbreekt hen aan beproefbaarheid, en dat is een van de karakteristieken van Dawkins' wetenschap. Het ontbreekt hen tevens aan de eenvoud die hij in zijn oplossingen verlangt. Zoals we zullen zien biedt het "omni-natuurlijke" model dat we in deze reeks artikelen beschrijven een beproefbaar alternatief dat garant zou moeten staan voor verder onderzoek.
Natuur en ontwerp - Maar wie ontwierp de ontwerper?
Richard Dawkins stelde eerder in zijn boek "The God Delusion" het volgende: "Hoe weinig we ook over God weten, het enige dat we zeker weten is dat hij zeer zeer complex zou moeten zijn en vermoedelijk zelfs onherleidbaar complex!”1 In "The God Delusion" zien we steeds weer dat een groot aantal zaken die Dawkins "zeker weet" ofwel foutief zijn, of eenvoudige karikaturen van het Christendom zijn. De voorstelling dat de Christen een gebrek aan kennis zou hebben, is een stropop die gemakkelijk omver kan worden geworpen. Een dergelijke retorische constructie zal een ontwikkelde Christen niet doen schrikken, maar het gebruik van een dergelijke stropopredenering zou een nietsvermoedende atheïst of agnosticus, die graag wil geloven wat Dawkins schrijft, gemakkelijk kunnen misleiden.
Het sleutelverschil tussen de werkelijk buitenissige Godhypothese en de schijnbaar buitenissige multiversumhypothese bestaat uit statistische onwaarschijnlijkheid. Het multiversum is eenvoudig, ook al is het buitenissig. God, of enige andere intelligente, handelende, berekenende actor, zou hoogst onwaarschijnlijk zijn in dezelfde statistische zin als de entiteiten die hij zou verklaren. Het multiversum lijkt buitenissig vanwege het onbeperkte aantal universa. Maar als elk van deze universa eenvoudig is wat betreft zijn fundamentele wetten, dan postuleren we nog steeds niets wat hoogst onwaarschijnlijk zou zijn.2
In werkelijkheid heeft de kerkgeschiedenis de leer van Gods eenvoud al vaak uitgestald. Vanuit Bijbels oogpunt is God Geest (Johannes 4:24). Hij is feitelijk een zeer eenvoudig wezen, zoals Dr. Craig opmerkt:
Dawkins' fundamentele fout zit in de aanname dat een Goddelijke ontwerper een entiteit is die wat betreft Zijn complexiteit vergelijkbaar is met het universum. God is een geest zonder lichaam en als zodanig is Hij een opmerkelijk eenvoudige entiteit. Een geest is geen stoffelijke entiteit en bestaat dus niet uit onderdelen. De meest in het oog springende eigenschappen van een geest, zoals zelfbewustzijn, rationaliteit en vrije wil, zijn essentieel. In tegenstelling tot het onzekere en kleurrijke universum, met al haar onverklaarbare kwantiteiten en constanten, is een Goddelijke geest verbazingwekkend eenvoudig. Een dergelijke geest kan natuurlijk complexe ideeën hebben - Hij kan, bijvoorbeeld, over rekenkunde en infinitesimalen nadenken - maar de geest zelf is een opmerkelijk eenvoudige entiteit. Dawkins verwart blijkbaar de ideeën van een geest, die inderdaad erg complex kunnen zijn, met de geest zelf, die een ongelooflijk eenvoudige entiteit is.3
God kan Zich qua complexiteit niet meten met multiversumtheorieën. Zelfs als er geen enkel ander universum zou bestaan, dan is God nog steeds minder complex dan het universum dat we empirisch kunnen waarnemen. Maar een groot aantal multiversumtheoretici suggereert dat ons universum zo voordelig is voor het bestaan van leven omdat er een oneindig aantal andere universa bestaat, elk met zijn eigen verzameling natuurkundige wetten! Kun jij je een dergelijk niveau van complexiteit voorstellen?
Dawkins' zoektocht naar een eenvoudig natuurkundig model met een groot verklarend vermogen kan nog lang op zich laten wachten als hij op de multiversumtheoretici vertrouwt. Gelukkig kan het omni-natuurlijke model juist dat verklarende bereik bieden waarnaar hij op zoek is. Dawkins schreef: "Als er iets is dat zich buiten de natuurlijke wereld bevindt, zoals deze nu imperfect wordt begrepen, dan hopen we dat uiteindelijk te begrijpen en dat in het natuurlijke te omarmen.”
4 Laten we hopen dat hij deze woorden meent, ook als ze vereisen dat hij de God moet omarmen die hij nu zo stellig afwijst.
Lees verder!
1 Richard Dawkins, The God Delusion (oftewel God als Misvatting, Boston, MA: Houghton Mifflin, 2006), 125.
2 Idem, 146-147.
3 http://www.reasonablefaith.org/site/News2?page=NewsArticle&id=5493
4 Richard Dawkins, The God Delusion, 14.
