Junk-DNA

Junk-DNA - Een weerlegging van de ontwerphypothese?
Zogenaamd "junk-DNA" ("rommel DNA") is DNA dat niet codeert voor eiwitten. Er zijn vier hoofdtypen junk-DNA. Introns zijn interne segmenten in de genen die op het RNA-niveau verwijderd worden. Pseudogenen worden gedeactiveerd door toevoeging of verwijdering. Satellietsequenties zijn korte, herhalende stukken DNA. En tenslotte zijn er nog de langere repetitieve sequenties, die vooral voortkomen uit mobiele DNA-elementen. Darwinisten gebruiken het bestaan van junk-DNA vaak als bewijs voor de evolutietheorie; zij beweren dat junk-DNA niet erg logisch is in het Intelligent Design raamwerk. Maar is dit werkelijk een eerlijke uitspraak?

Recente wetenschappelijke ontdekkingen zijn namelijk in strijd met dergelijke Darwinistische beweringen. Er is aangetoond dat de regionen van het genoom die niet voor eiwitten coderen de productie van RNA-moleculen geleiden, die zelf weer het gebruik van de DNA-regionen reguleren waar wel voor eiwitten wordt gecodeerd. Cel- en genoombiologen hebben ook ontdekt dat deze regionen van het genoom, die zogenaamd niet voor eiwitten coderen, wel degelijke bepaalde functies uitvoeren, zoals:

1. Regulatie van DNA-replicatie;
2. Regulatie van transcriptie;
3. Aanmerking van locaties voor geprogrammeerde herschikkingen van genetisch materiaal;
4. Beïnvloeding van de juiste opvouwing en behoud van chromosomen;
5. Sturing van de interacties tussen chromosomen en het membraan van de kern;
6. Sturing van de verwerking, bewerking en splijting van RNA;
7. Modulering van de vertaling;
8. Regulering van de embryonale ontwikkeling;
9. Reparatie van DNA;
10. Ziektebestrijding.

Junk-DNA - Brengt het Darwinisme de wetenschap tot stilstand?
Het neodarwinisme stelt dat nieuwe biologische informatie ontstaat als gevolg van een "trial-and-error" proces van mutaties en voorspelt dat er een neiging zal bestaan tot een opeenhoping van niet-functioneel DNA in de genomen van eukaryotische organismen. De ontwerphypothese van de "Intelligent Design"-beweging daarentegen voorspelt dat de meeste niet-coderende reeksen in het genoom toch de een of andere biologische functie zullen uitvoeren.

Dit is een vakgebied waarin Intelligent Design helemaal geen "belemmering voor de wetenschap" is zoals Darwinisten vaak beweren,. Wetenschappelijk onderzoek wordt juist aangespoord door de ontwerphypothese. Vanuit een Darwinistisch perspectief zouden we een heleboel nutteloos DNA verwachten. Maar als organismen ontworpen zijn, dan zouden we verwachten dat zo veel mogelijk DNA functioneel is. Het is interessant dat juist de beweringen van het Darwinisme - en niet die van de Intelligent Design-beweging - een belemmering vormen voor de wetenschap, omdat zij onderzoekers ontmoedigen om op zoek te gaan naar functionaliteit in het zogenaamde "junk-DNA".

Junk-DNA - Conclusie
Samenvattend kunnen we zeggen dat junk-DNA, het DNA dat niet voor eiwitten codeert, het gebruik van andere informatie in het genoom reguleert. Het zijn dus helemaal geen nutteloze restanten uit eerdere evolutionaire permutaties, zoals het materialistische model beweert. Dit is een van vele gebieden waarop Intelligent Design - in tegenstelling tot de vaak herhaalde kritiek - wetenschappelijke voorspellingen doet die met behulp van experimenten en de wetenschappelijke methode geverifieerd kunnen worden en in sommige gevallen ook al geverifieerd zijn.

Hoe dan ook, binnen het raamwerk van Intelligent Design is het volkomen geloofwaardig dat functioneel/coderend DNA zijn respectievelijke functies heeft verloren, mogelijkerwijs als gevolg van deactivatie door mutaties. Een dergelijk argument kan in elk geval niet meer gebruikt worden als kritiek op de ontwerphypothese als wetenschappelijk model of als een poging om Darwinistische beweringen te bekrachtigen.