De evolutie van seks
De evolutie van seks - Het dilemma
De oorsprong en en het behoud van seks en recombinatie als voortplantingsmechanisme is een fenomeen dat niet gemakkelijk kan worden uitgelegd aan de hand van Darwinistische evolutie. Evolutionaire mechanismen zoals natuurlijke selectie kunnen niet verklaren waarom organismen aseksuele reproductie zouden inruilen voor de kostbaardere en minder efficiënte seksuele voortplanting. In zijn boek "The Masterpiece of Nature: The Evolution of Genetics and Sexuality" (oftewel: "Het meesterwerk van de natuur: de evolutie van genetica en seksualiteit") beschrijft Graham Bell het dilemma als volgt:
"Seks is de koningin van alle problemen in de evolutionaire biologie. Er is wellicht geen ander natuurverschijnsel dat zo veel interesse heeft gewekt: het staat vast dat geen enkel ander natuurverschijnsel ooit zo veel verwarring heeft gezaaid. De inzichten van Darwin en Mendel, die op zo veel mysteries licht hebben geworpen, zijn er tot dusver niet in geslaagd om meer dan een zwak en flikkerend licht op het centrale mysterie van de seksualiteit te werpen. De obscuriteit van het verschijnsel wordt zo benadrukt door haar geïsoleerde positie."
De evolutie van seks - De stap naar seksuele voortplanting
De meeste eencellige organismen planten zich aseksueel voort. Bij aseksuele voortplanting worden nieuwe individuen gevormd uit cellen van een enkele ouder, zonder dat er een gameet wordt gevormd of bevruchting plaatsvindt door een ander lid van dezelfde soort. Als het leven op aarde volledig afkomstig is uit deze eencellige wezens, waarom werd dit eenvoudige maar efficiënte voortplantingsmethode dan verlaten ten gunste van seksuele voortplanting?
Waarom bestaat seks? In zijn boek "Evolution: The Triumph of an Idea" (oftewel "Evolutie: de triomf van een idee") geeft Carl Zimmer toe:
"Seks is niet alleen onnodig, het zou ook een recept voor een evolutionaire ramp moeten zijn. Het is bijvoorbeeld een inefficiënte voortplantingswijze... En seks brengt tevens hogere kosten met zich mee... Redelijkerwijs zou men verwachten dat elke groep dieren die seksuele voortplanting evolueert niet zou kunnen concurreren met aseksuele diergroepen. Maar toch is seks heer en meester... Waarom is seks een succes, ondanks al haar nadelen?"
Vanuit het perspectief van de evolutionaire biologie is seks ongetwijfeld "een inefficiënte voortplantingswijze". Denk aan al die dingen die voor het seksuele proces nodig zijn, zoals de complexe reproductie van de informatie in het DNA. Vanuit een evolutionair perspectief is seks een absurditeit. Maar vanuit een ontwerpstandpunt is het echt ongelooflijk indrukwekkend!
Naast de problemen van de zeldzaamheid van voordelige mutaties en hun veel vaker voorkomende neefjes, de schadelijke en nadelige mutaties, is er het probleem van de twee verschillende typen celdeling (
mitose en
meiose). In
mitose worden alle chromosomen gekopieerd en van de vadercel aan de dochtercellen overgedragen.
Meiose daarentegen vindt alleen plaats in reproductieve cellen (dat wil zeggen sperma en eicellen). In de meiose-replicatie wordt slechts een helft van het chromosomale materiaal gekopieerd en aan de volgende generatie overgedragen. Meiose leidt tot de productie van geheel nieuwe combinaties van ouderlijke genen, elk met uniek verschillende genotypen. Deze produceren op hun beurt zelf weer unieke fenotypen en bieden zo onbeperkt materiaal voor het proces van de natuurlijke selectie.
Deze feiten (dat meiose het vermogen geëvolueerd zou hebben om het aantal chromosomen te halveren - maar alleen voor gameten - en dat het feitelijk onbeperkt nieuw materiaal kan voortbrengen) maken het meioseproces zo ongelooflijk. Het meioseproces is cruciaal voor seksuele voortplanting. Maar toch zegt men dat meiotische seks zo'n 520 miljoen jaar geleden zou zijn geëvolueerd. Hoe konden de bacteriën die zogenaamd verantwoordelijk zijn voor de evolutie van seks zich een miljard jaar geleden hebben gestabiliseerd en dan 500 miljoen jaar later na de stabilisatie genoeg zijn gemuteerd om dit ingewikkelde en "dure" meioseproces te "evolueren"?
Tot op heden zijn evolutionaire biologen er niet in geslaagd om een enkele adequate verklaring te bedenken voor de voortplanting van somatische cellen door mitose (waarbij het standaard aantal chromosomen van de soort in elke cel wordt behouden), terwijl gameten door meiose worden voortgebracht - waarbij dat aantal chromosomen dus wordt gehalveerd, zodat het standaard aantal wordt hersteld door de vereniging van de mannelijke en vrouwelijke gameten tijdens de voortplanting.
De evolutie van seks - Conclusie
De oorsprong van seks blijft een mysterie voor mensen met een puur materialistische kijk op de werkelijkheid. En dan hebben we het nog niet eens over de oorsprong van het ongelooflijke meiotische proces dat seks mogelijk maakt, of de ingewikkelde ontwikkeling van het embryo (wat op zich al een wonderbaarlijk staaltje ingenieurswerk is). Tijdens de bevruchting worden de chromosomen die geërfd worden van de spermacel gepaard met de chromosomen van de eicel, zodat het nieuwe organisme zijn volledige groep chromosomen heeft. Naturalisten willen ons doen geloven dat ongeleide processen dit ontzagwekkende, onderling afhankelijke proces hebben voortgebracht, waarin (1) de genetische informatie gehalveerd wordt, en (2) deze informatie door middel van seksuele reproductie weer gecombineerd wordt tot het volledige aantal. Niet alleen is een dergelijk geraffineerd mechanisme vereist voor de productie van een sperma- of eicel via meiose, maar is een net zo ingewikkeld proces nodig om de genetische informatie tijdens de bevruchting bijeen te brengen om het zygoot te vormen (dat later het embryo zal worden). Het idee dat puur materialistische processen, beheerst door de kanswetten, een dergelijk mechanisme zouden kunnen voortbrengen duidt meer op goedgelovigheid dan op rede.
Leer meer!
