Evolutie
(Read Evolutie, Part 1 First)
Evolutie - Verschillende mate van toewijding
Er bestaat een grote verscheidenheid onder de wetenschappers die in evolutie geloven. Sommigen zijn ware kruisvaarders voor de evolutieleer. Dit is logisch: als iemand werkelijk in een filosofie gelooft, dan zal hij deze waarschijnlijk willen verspreiden.
Anderen weergalmen de doctrine gretig, en een groot aantal gaat er in mee omdat dit gewoonweg lijkt wat men hoort te doen. De meeste wetenschappers zijn geen experts in de relevante gebieden, zoals microbiologie en genetica, en hebben slechts een mening over het onderwerp net als alle andere mensen. Een groot aantal van deze wetenschappers heeft ernstige twijfels over de evolutietheorie, maar zij houden hun bedenkingen voor zich. En natuurlijk zijn er veel mensen – waaronder ook wetenschappers – die gewoon eerlijk verward zijn over dit onderwerp. Niet vanwege het bewijs, maar vanwege het vermeende bewijs. Dit is een belangrijke verklaring voor het voortbestaan van het evolutionistische geloof.
Evolutie - Een modieus foutief idee
William Randolph Hearst Jr. schreef ooit over de druk die uitgaat van “modieuze ideeën die met een zodanige kracht naar voren worden geschoven dat het gezond verstand er zelf het slachtoffer van wordt”. Iemand onder een dergelijke druk kan dan, zo zegt hij, “met een irrationaliteit te werk gaan die aan het ongelooflijke grenst”1. Dit is precies wat er gebeurt in het geval van de overweldigende druk om de evolutieleer te aanvaarden. Deze druk wordt niet alleen door de gevestigde wetenschappelijke orde uitgeoefend, maar ook door sympathisanten in de media en in de politiek, vanwege redenen die ver buiten het domein van de wetenschap vallen en met een enorme reikwijdte en een enorme invloed op het grote publiek. Janet Browne schrijft over het begin van deze beweging: “De eerste golf positieve reacties moet worden toegeschreven aan Darwins vrienden. Want het was overduidelijk dat Darwins theorieën net zo nuttig voor hen waren als zij voor zijn theorieën waren. In de hierop volgende decennia verwierven de verdedigers van Darwin invloedrijke posities in de Britse en Amerikaanse intellectuele kringen. Samen wisten deze mensen ook de controle over te nemen over de wetenschappelijke media uit die tijd, met name de belangrijke bladen... Darwins tegenstanders slaagden er niet in om eenzelfde controle over de media te verwerven of tot in de belangrijke instellingen door te dringen.”2
Door de jaren heen is de kracht, die de “mythe” van de evolutieleer over het grote publiek heeft verkregen, door het menselijke verlangen naar conformisme haast uitgegroeid tot een massahypnose. Deze heeft zo’n sterke gevolgen gehad omdat mensen de indruk is gegeven dat dit het “orthodoxe” standpunt is onder de mensen die zij wetenschappelijk en wereldwijs vinden.
Een wetenschapper die zelf op een dergelijke manier beïnvloed is, zal niet erg happig zijn om het bewijs met een open geest te onderzoeken. Het probleem is niet wetenschappelijk; het is emotioneel. Iemand kan gemakkelijk toegewijd raken aan iets wat een modieuze filosofie lijkt te zijn, de filosofie die “in” is onder de vakgenoten. De beslissende factor is de druk om te conformeren, ongeacht of dit juist of onjuist is. Er is altijd moed en een bewuste eerlijkheid voor nodig om de waarheid na te streven wanneer je te maken hebt met de drang om als “in” te worden beschouwd omdat je “net als” zus of zo wilt zijn.
Wanneer een bepaald modieus idee in een samenleving in het spotlicht staat, dan heeft dit de neiging om tegenstrijdige standpunten te verjagen. Je hebt misschien al ontdekt dat het moeilijk is om in openbare- en universiteitsbibliotheken serieuze wetenschappelijke werken te vinden die een kritisch standpunt innemen ten opzichte van evolutie. Dit soort boeken lijkt vaak in de godsdienstafdeling terecht te komen, in plaats van in de wetenschappelijke afdeling. Het kan soms moeilijk zijn om wetenschappelijke publicaties gedrukt te krijgen als ze de evolutieleer niet ondersteunen. Het is eveneens niet uitzonderlijk dat personeelsleden van wetenschappelijke instellingen bepaalde posities verliezen (of dergelijke posities zelfs nooit bekleden) vanwege hun onorthodoxe kijk op evolutie. Tegenwoordig verbergen veel onderzoekers en wetenschappers die de evolutietheorie afwijzen hun gedachten en ideeën volledig, of zij verbergen zich achter pseudoniemen wanneer zij controversiële ideeën publiceren, uit vrees om hun baan te verliezen of belachelijk te worden gemaakt.
In een wereld die geleidelijk zo vertrouwd is geraakt met een ongebalanceerde afschildering van wetenschappelijke feiten, als gevolg van een algemene vooringenomenheid, pogingen om academische vrijheid te onderdrukken en het natuurlijke menselijke verlangen om “in zwang” te zijn, is het niet moeilijk om je voor te stellen waarom de evolutietheorie zelfs onder wetenschappers zo algemeen aanvaard is.
