Donkere energie

Donkere energie - Inleiding
Met "donkere energie" wordt een energievorm bedoeld waarvan de hele ruimte doordrongen is en die de uitzettingssnelheid van het universum lijkt te versnellen. Waarnemingen van supernova's suggereren dat er een energiedichtheid bestaat die het universum steeds sneller doet uitdijen. Met de microgolftelescoop "Boemerang" is de kosmische achtergrondstraling bestudeerd die sinds de oerknal is overgebleven. Het waargenomen spectrum toont een piekwaarde op precies de waarde die voorspeld werd door het inflatiemodel, dat gedomineerd wordt door koude donkere materie. Wetenschappers geloven dat sterrenstelsels nooit zouden zijn gevormd zonder de aanwezigheid van deze donkere materie, omdat er dan niet genoeg aantrekkingskracht zou zijn geweest om ze bijeen te houden. Het universum is zo nauwkeurig afgesteld dat een exacte hoeveelheid donkere materie de individuele sterrenstelsels bijeen houdt, terwijl donkere energie ze steeds sneller uit elkaar rekt. Samen domineren de donkere materie en de donkere energie de kosmos. Zij zouden 96% van alle materie en energie uitmaken.

Het model voorspelt een lagere tweede piek, die inderdaad lijkt te bestaan maar die niet helemaal verklaard kan worden aan de hand van de metingen. De aanwezigheid van die tweede piek in het spectrum zou diverse concurrerende theorieën over de geschiedenis van het universum en het ontstaan van de kosmos tot zinken kunnen brengen.

Donkere energie - Een voorbeeld van het nauwkeurig afgestelde universum
Niet-theïsten en naturalisten zijn al lang op zoek naar de eenvoudigste verklaring voor de kosmos. Ze hopen op hun zoektocht elk direct bewijs voor een intelligente ontwerper te vermijden. Een dergelijk raamwerk zou een model voorspellen met een hoeveelheid materie die juist gelijk is aan de kritieke dichtheid die een vlak universum kan verklaren. Maar het is al bewezen dat minder dan de helft van de benodigde materie in het universum aanwezig is om een vlak universum te kunnen verklaren. Donkere energie biedt een energiedichtheid die de ontbrekende dichtheid kan aanvullen, maar maakt tegelijkertijd een enorm precieze afstelling noodzakelijk.

Hoe nauwkeurig moet de afstelling van deze energie dan zijn om een vlak universum te verkrijgen? Het antwoord is 1 op 10¹²⁰. Dit komt overeen met 1 op 1.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.
000.000.000.000.000.000.000.000.000.

Donkere energie - Conclusie
De aard van het universum openbaart dat een puur materialistische oorzaak voor het waargenomen universum uiterst onwaarschijnlijk is. Het universum kan zonder een intelligente oorzaak niet begrepen worden. Wanneer wordt aangetoond dat een model ontoereikend is, dan zouden wetenschappers bereid moeten zijn om het model te volgen dat het beste bij de feiten past. In dit geval komt de aanname van een "Intelligent Design" (een intelligent ontwerp) veel meer overeen met de data dan het naturalistische model.

Wanneer beweerd wordt dat er mogelijk vele andere manieren zijn waarop het universum geëvolueerd zou kunnen zijn, dan betekent dat nog niet dat het idee van een precies afgesteld universum onhoudbaar is. Sterker nog, het overgrote deel van mogelijke universa zou dan helemaal geen materie bevatten, maar alleen maar energie! Kleban Dyson schrijft:

"Het overgrote deel van de ruimte bestaat uit macroscopisch dode 'De Sitter'-toestanden. Dat wil zeggen: bijna leeg met alleen maar wat thermische straling. Een kleine deelverzameling van die toestanden is antropisch acceptabel, wat betekent dat zij complexe structuren zoals sterren en sterrenstelsels bevatten, en een heel kleine deelverzameling daarvan is macroscopisch niet te onderscheiden van ons eigen universum [het 'MIFOU gebied', red.]. De oorspronkelijke uitdijingstoestand neemt een nog kleinere fractie van die ruimte in. De banen die zich door het uitdijingsgebied begeven zullen bijna altijd naar het MIFOU gebied leiden, waardoor het "vermengd" wordt op een "poreuze", fase-ruimte-oppervlak-behoudende manier. De overgrote meerderheid van de punten in het MIFOU gebied zijn niet afkomstig van de uitdijing, maar van instabiele banen die hun oorsprong vinden in het dode gebied. Tenslotte zal elke baan in de dode regio daar bijna altijd blijven, en slechts sporadisch het antropisch acceptabele gebied binnengaan, zeer zelden het MIFOU gebied, en bijna nooit het uitdijingsgebied. Daarom worden leefbare universa bijna altijd geschapen door fluctuaties in de 'wonderbaarlijke' toestanden die hierboven werden beschreven."

Leer meer!